Ο Αχίλλειος τένοντας είναι ο μεγαλύτερος τένοντας του σώματος. Συνδέει του μυς της γάμπας με το πίσω μέρος της πτέρνας. Λειτουργεί συνεχώς όταν περπατάμε ή τρέχουμε. Αν και αντέχει πολύ υψηλά φορτία, μπορεί μερικές φορές να εμφανίσει φλεγμονή που την ονομάζουμε τενοντίτιδα. Η τενοντίτιδα του Αχίλλειου συχνά είναι επίμονη και μπορεί να ενοχλεί για πολλούς μήνες περιορίζοντας τις αθλητικές δραστηριότητες αλλά και ακόμα και τις καθημερινές ασχολίες όπως το περπάτημα.
Αίτια:
Συνήθως οφείλεται σε:
- Επαναλαμβανόμενη καταπόνηση του Αχιλλείου τένοντα π.χ υπερβολική προπόνηση χωρίς ημέρες ανάπαυσης, συνεχόμενα άλματα ή τρέξιμο σε ανηφορικό δρόμο
- Απότομη αύξηση δραστηριότητας (π.χ ξαφνική αύξηση απόστασης ή έντασης βάδισης ή τρεξίματος) που δεν δίνει την ευκαιρία στον τένοντα να προσαρμοστεί σε αυτές τις νέες απαιτήσεις
- «Σφιχτοί» Αχίλλειοι και μύες της γάμπας διότι θέτουν τον τένοντα σε επιπλέον επιβάρυνση
- Υπερβολικός πρηνισμός (στραβοπάτημα) του ποδιού
- Ακατάλληλα υποδήματα που δεν στηρίζουν και απορροφούν κραδασμούς
- Αύξηση της ηλικίας διότι με την πάροδο των δεκαετιών μειώνεται η ανθεκτικότητα και η ελαστικότητα
- Σε κάποιες ρευματολογικές παθήσεις
Είδη Τενοντίτιδας Αχιλλείου:
Υπάρχουν δύο τύποι τενοντίτιδας στον Αχίλλειο ανάλογα με το σημείο που εμφανίζεται:
Μη Καταφυτική τενοντίτιδα:
Σε αυτή την τενοντίτιδα πάσχει το μεσαίο τμήμα του τένοντα. Οι ίνες του παθαίνουν μικρορήξεις και πρήζεται. Συνήθως εμφανίζεται σε νεότερες ηλικίες και δραστήριους ανθρώπους.
Καταφυτική Τενοντίτιδα:
Σε αυτή πάσχει το κατώτερο τμήμα του Αχιλλείου στο σημείο που ενώνεται με την πτέρνα. Αυτή η τενοντίτιδα μπορεί να προσβάλει τόσο τους δραστήριους όσο και τους μη δραστήριους ανθρώπους. Εμφανίζεται επίσης σε ρευματολογικά νοσήματα.
Συμπτώματα:
- Πόνος και δυσκαμψία στα πρώτα βήματα
- Πόνος μετά από κούραση
- Πάχυνση και πρήξιμο του τένοντα
Κλινική Εξέταση:
Ο γιατρός θα πάρει το ιστορικό και θα εξετάσει την περιοχή. Αν και η διάγνωση τίθεται συνήθως εύκολα ίσως χρειαστούν ακτινογραφίες, υπερηχογράφημα ή μαγνητική.
Επιπλοκές:
- Επώδυνη διόγκωση
- Μικρορήξεις των ινών
- Επασβέστωση, δηλ. εναπόθεση ασβεστίου
- Οστεόφυτο, δηλ. ανάπτυξη οστού από την επιφάνεια της πτέρνας
- Ρήξη, δηλ. κόψιμο του τένοντα που απαιτεί χειρουργική συρραφή
Αντιμετώπιση:
Είναι μια τενοντίτιδα που συχνά γίνεται χρόνια και επιμένει για μήνες. Απαιτεί αρκετές εβδομάδες θεραπείας για να αντιμετωπιστεί. Συνήθως η συντηρητική αντιμετώπιση είναι αποτελεσματική. Αυτή περιλαμβάνει:
- Ξεκούραση
- Παγοθεραπεία
- Αντιφλεγμονώδη
- Χρήση ορθοτικών πελμάτων προσωρινά ή μόνιμα (π.χ για την ανύψωση της πτέρνας ή τη στήριξη της ποδικής καμάρας)
- Ασκήσεις : Διατάσεις, έκκεντρη ενδυνάμωση
- Φυσικοθεραπεία:
- High Volume Injections
- Ηλεκτρόλυση
- Ενέσεις PRP (Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια)
(Οι ενέσεις κορτιζόνης στον Αχίλλειο συνήθως αποφεύγονται λόγω του κινδύνου μείωσης της αντοχής του τένοντα και της αύξησης του κινδύνου να κοπεί)
Εικ. Ένεση High Volume στον Αχίλλειο υπό υπερηχογραφικό έλεγχο
Επάνοδος σε αθλητική δραστηριότητα:
Ποικίλει ανάλογα με τη σοβαρότητα της πάθησης. Από μερικές εβδομάδες μέχρι αρκετούς μήνες.
Sonosurery (Μικροεπεμβατική αντιμετώπιση):
Αντικαθιστά την κλασσική ανοιχτή χειρουργική σε εμμένουσες τενοντοπάθειες. Γίνεται με τοπική αναισθησία με μικρές ή καθόλου τομές, ειδικά εργαλεία και υπερηχογραφική καθοδήγηση. Καθαρισμός και Επιδιόρθωση του τένοντα, αφαίρεση οστεόφυτων (Haglund ή καταφυτικών), αφαίρεση ορογόνων θυλ.
Πλεονεκτήματα:
- Μικρές ή καθόλου τομές
- Ανώδυνα με τοπική αναισθησία
- Χωρίς παραμονή στο νοσοκομείο
- Ριζική θεραπεία
- Χωρίς τα προβλήματα των ανοιχτών επεμβάσεων
- Γρήγορη αποκατάσταση και επάνοδος σε δραστηριότητα
Εικ. Sonosurgery Αχιλλείου